Babam; 1929 yılında Sürmene'nin Vadon köyünde ailesinin ilk çocuğu olarak Eylül'ün 22'de

dünyaya geldi. Annesi ile babası kuzen çocukları idi. Yani dedeleri kardeşti. Her çocuk gibi değerliydi dünyaya gelişi.''Şehitler''denilen hane için çok özeldi. O aile ki yakın tarihe kadar beş erkek evladını kaybetmişti. Babaannemin babası ve amcaları savaşlarda bir ikisi de gurbet yollarında ölmüşlerdi. O dönemlerde daha önem taşıyan bir erkek çocuk gelmiştir artık.

Cumhuriyet ilan edileli daha altı yıl olmuş.Bir çok şey yapılmış, yapılacak bir çok şey de var.Ama gel gör ki dünyada 1929 ekonomi krizi baş gösteriyor. Daha bebek.1939'da ikinci dünya savaşı çıkıyor. Daha on yaşında bir çocuk.

Fakat ailenin ekonomik durumu diğerlerinden daha iyi. Geniş araziler, yaylalar ve mezirelikler var. Beslenme sıkıntısını yenmek için esnaflık, büyük ve küçük baş hayvan yetiştiriciliğe dönüştürülmüş. Yinede o günkü koşullar çok zor. 1940'ların başlarında babam;amcası Asım tarafından Trabzon'da orta okula yazdırılıyor. Yazları kuzu çobanlığı yapıyor. Hikayenin bir bölümünü babamın not defterinin sağ alt köşesinden takip edelim.

Başka sayfada;
''1948 yılının Ağustos ayında köyün gurbetçileri ile Sinop'ta dayının Kamilin işine girdim. Oranın havası bana iyi gelmedi hasta oldum. Oradan Zonguldak'a gittim. 12 Kasım 1948'de işe girdim. 20 Ekim 1949'da askere duhul eyledim''

1951'de terhis oluyor. Kore'ye gitmekten şansı kurtarıyor. Belki de babaannemin duaları...

1956 yılının Haziran ayının 16'sın da yıllar önce kendisini orta okula yazdıran sonra 1946'da otuz beş yaşını yeni tamamlamışken hayata veda eden Asım amcasının kızı Altın(Nafia) ile evlenir. İki yıl sonra ben, benden iki yıl sonra da Ekrem olur.

Babam;Karayolları 13'cü bölge Müdürlüğünde emekli oluncaya kadar çalıştı. Bu kurumun zor koşullarında da kitap okumayı hiç bırakmadı. Bunu tuttuğu not defterinden de anlıyoruz.

Aldığı kitaplar, ansiklopediler, biriktirdiği Hayat ve Ayna dergileri köy kütüphanesinde durmaktadır. Aslında kitap okuma tüm kardeşlerin ortak noktalarından biridir de. Çalışma hayatında başarıyı erken yakalamış kısa bir sürede bölgenin formeni olmuştur.

Çalışma hayatında almış olduğu ödüllerden biride 1970 yılına aittir.

Sevgili babam;emekli olduktan sonra uzun yıllar yılda bir ay birlikte olabildiği annesi,babası ve sevdiklerinin özlemini çektiği ve doğup büyüdüğü köyüne yerleşti. İzine geldiği yıllarda mektup yada tebrik kartı adresi bu gün bize ilginç geliyordur.

Sürekli değişen adreslerden birine Hasan amcamın öğrenci olduğu yıllarda gönderdiği kart:

Asım amcasından öğrenci olduğu yıllarda almış olduğu mektuplardan biri.

Ve Zarfı:

Babam bir sonbahar ekinoks'unda doğdu ve yine 2002'nin bir sonbahar ekinoksu olan 22 Eylül'de hayata veda etti. Işıklar içinde yatsın.